Yılbaşı muhasebem....

Efendim, bizim çocukluğumuzda yılbaşını kutlamak bir teşvik idi. Mektepler erkenden dersi bitirir, devlet daireleri yarım gün mesai yapar, alıs verişler yapılır, meyveydi, çerezdi, gazozdu, özel yemekler hazırlamaktı eş dost akraba bir araya gelir tombala oynanır, televizyonda türkü şarkı çalar dansöz saati beklenirdi. Biraz keyfli aileler rakı şarap eşliğinde demlenir geceyi kefyle geçirirlerdi. Milli piyango alamayana iyi gözle bakılmaz ezik görülürdü. Genç olduk o vaktilerde de kutlanırdı. Sadece rahmetli Erbakan abi, "Mekkenin fethi" diye bir gece uydurmuş aman ha selametçi gençler yılbaşı kutlamasın; basalım hamaseti gidip Mekkeyi tekrardan kurtaralım gecesi düzenlemeye başlamıştı. Neyse işte... Zaman geldi geçti, güneş batı doğdu. Ay tutuldu, kuyruklu yıldız kaydı yağmur kaç defa yağdı bilinmez, kar yağdı, kış üzerimize geldi, bahar oldu, yaz geldi, o oldu, bu oldu derken devir değişti şimdilerde yılbaşı kutlanmasın diye her şey renksizleştirildi. Eskiden bir teşvik şimdi de bir engelleme çabası var.  

Peki ya ben?

Belediye Başkanı İmamoğlu akbile %30 zam yapınca;  otobüse binmeden işe gitmenin yollarını aradım, buldum. Ee böyle olunca tasarruf yapmış olmanın keyfiyle ve içimde kalan son uhdeyle; kapitalin, artık-akbil parasıyla bir çam ağacı aldım. Kahvemi yaptım, incelsin diye biraz süt kattım. Saat 12'yi bekliyorum. Dansöz çıkmaz büyük bir ihtimal ama belki havai fişek atarlar. Büyükşehir atar ona inanıyorum. İçimden İmamoğlu'na dua ediyorum. Böylesine fiyatların kazık olduğu, ezilenin işe gitmek için kırk takla attığı bir dönemde, o akbil zammını yapmasa ben bu tasarrufu yapamaz, çam ağacını alamaz ve yılbaşını kutlayamazdım. Bugün inandım ki herşey güzel olacak sadece daha fazla dişimi sıkıp tasarruf yapmalıyım.